De Ruiter Club reünie 2018
Deze keer was de reünie in Zwolle. Georganiseerd door Ger & Tineke Veuger.
Vanwege brugopeningstijden wordt eenieder die met z’n motorboot komt verzocht om op woensdag, de dag voor Hemelvaartsdag al aan te komen, omdat ie op de dag zelf niet bediend wordt.
Zullen we aan denken. Maandag al vertrekken, dan lukt het makkelijk in 3 dagen vanuit het Zeeuwse.
Niet dus. Schrijver dezes, Bert Bottenberg, wilde even iets op de tussenvloer van de garage leggen. Plaatste de grote houten keukentrap (die niet geborgd bleek) en schoof al draaiend er van af en op z’n rug op de betonnen vloer.
AU,AU,AU.
112 bellen. Hulp komt, die voelt me af en belt de ambulance. Naar ’t ziekenhuis voor foto’s en pillen. 10 uur ’s avonds weer thuis.
Varen? Dacht het niet. De pijn komt langzaam en fel, vooral op zondag nacht. Dus per auto naar Zwolle? Ja. Op de Hemelvaartsdag zelve rijden we weg. Paddy, zoon Michiel en ik.
Arriveren in de middag aan de kade. Eerst natuurlijk aan de verkeerde plaats, maar door terug te rijden zien we ze aan de andere kant van de brug liggen en parkeren we er vlak bij in de buurt.
Mooi plekje daar, met resten van de oude vestingmuur en enige fortificaties uit de Middeleeuwen.
We wandelen rond, praten met eenieder en tenslotte worden de tafels opgesteld, met de stoelen en komt men met z’n versnaperingen. En die zijn niet mis. Men heeft flink z’n best gedaan en de weegschaal zal het wel laten zien als we weer thuis zijn. Onze zoon Michiel had pinda saus gemaakt en natuurlijk vergeten die mee te nemen. Hij naar de plaatselijke Albert Heijn voor ingrediënten. Michiel aan ’t werk in de kombuis van de Cambio. Hij moet het goed gedaan hebben, want de pot ging helemaal op. Het weer werkte een beetje mee. Pas aan het eind van de middag scheen de zon flink en kon je zelfs warm worden.
De nacht brachten wij autorijders door in het Campanile.
De vrijdag zouden we naar Zwartssluis varen en weer mochten we van de gastvrijheid van Ger & Tineke genieten. Dat de deden de meesten. Edoch 4 namen de bus en 2 de Electrische fiets : Appie en Froukje. De vaart naar dat plaatsje is door een prachtig landschap, zoals eigenlijk overal in Nederland. Daardoor moest ik denken aan het gedicht van H.Marsman : Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagaland gaa...
Dit gedicht staat volledig in de bundel welke we van Ger & Tineke mochten ontvangen.
In het dorp zelf meerden we af aan een drijvende steiger, alwaar de busreizigers ons al op stonden te wachten.
De havens lagen stampvol met sleepboten. Werkelijk overal en klem naast elkaar. Wat een drukte, edoch het voelde niet zo aan. Je kon overal lopen zonder je klein te moeten maken en op de terrassen waren voldoende zit plaatsen te vinden.
Op het water waren de sleepboten bezig met touwtrekken, gade geslagen door toeschouwers op de andere boten en de kades.
Na een mooie tijd aldaar vertrokken we weer naar het Zwolse, waar Ger de boot op een andere plek vlak bij het restaurant voor vanavond afmeerde.
En dat was “quite an experience”zoals de Engelsen zeggen. De hele avond kregen we kleine hapjes van dit en van dat. Heel bijzonder. Tegen 11-en moesten we toch echt weg.
Het is minstens 2 uur rijden weet je wel en rond kwart over 2 waren we pas weer in het Brabantsche.
Het waren prachtige dagen. Jammer dat we niet langer konden blijven en ook de activiteiten van zaterdag moesten missen.
Hopelijk zijn we volgend jaar wel van de volle partij.
Onze speciale dank aan Ger & Tineke voor het hele gebeuren, maar vooral omdat ze Michiel het gebruik van de kombuis toevertrouwden (vond hij best eng, bang om er een puinhoop van te maken)
Gast vrijer dan dit kun je het niet maken !
Voor het laatste deel van het verslag neem ik het over van Bert, onze trouwe verslaggever. Bert ik hoop dat je weer snel de oude bent en samen kunt genieten van de Brendaen!
Zaterdagochtend hadden we een stadswandeling door het mooie Zwolle.
We lieten onze verrassen door mooie plekjes en verhalen van de gids.
’s Middags kwamen de gebroeders Jaap en Kees Hartog Sr. met Kees Hartog Jr. weer langs. Kees Sr. was er voor de 1ste keer bij en samen met zijn broer werden de nodige verhalen over de bouw van De Ruiters besproken.
Eind van de dag was de bekende BBQ als afsluiting van een heerlijke dag. Uiteraard werd een aansluitend een potje jeu-de-boule gespeeld.
De 1ste De Ruiters voeren zondagochtend weer weg, de ene naar hun thuishaven, de ander voor een mooie vaartocht.
De laatste groep bleven nog een dagje liggen en hebben ’s avonds de restjes van de BBQ genuttigd. Helaas binnen omdat de regen met bakken naar beneden kwam. Het was wel gezellig!
De foto’s zijn weer te bekijken op de site van Andries www.fontijne.net/photo, inloggen met de gegevens van De Ruiterclub.
